Για έναν πραγματικά φιλόζωο Δήμο

Ουσιαστική φροντίδα και δημοτικές δομές

Καθώς είμαστε σε προεκλογική περίοδο ο δήμαρχος Αθηναίων έσπευσε να εγκαινιάσει το πρώτο δημοτικό κτηνιατρείο του δήμου μας. Το κτηνιατρείο αυτό θα ήταν σημείο αναφοράς για το δήμο τόσο για την φροντίδα των αδέσποτων όσο και για την παροχή φροντίδας σε κατοικίδια των οποίων οι ιδιοκτήτες ανήκουν σε ευάλωτες οικονομικά ομάδες. Προς έκπληξη κανενός, μετά την ιδρυτική φιέστα το κτηνιατρείο παρέμεινε κλειστό και οι παρευρισκόμενοι υπάλληλοι ενημέρωσαν κατοίκους που πήγαν στο κτηνιατρείο, ότι ούτε έχουν προσληφθεί γιατροί, ούτε υπάρχει ακόμα ο εξοπλισμός για τη λειτουργία του. 

Με αφορμή αυτή την απαράδεκτη κίνηση εντυπωσιασμού ας δούμε λίγο τι κάνει και τι δεν κάνει ο Δήμος για την προστασία της αστικής πανίδας και των αδέσποτων ζώων συντροφιάς.

• Ο Δήμος βασίζεται προκλητικά στην εθελοντική εργασία που παρέχουν εκατοντάδες δημότες που φροντίζουν αδέσποτα μέσα στην Αθήνα. Η φροντίδα αυτή γίνεται συνήθως με δικά τους έξοδα, με ελάχιστη και αποσπασματική συμμετοχή του Δήμου. Στο site του Δήμου αιτήματα για φροντίδα ζώων μένουν αναπάντητα ή μεταφέρονται σε εθελοντές, ενώ το τμήμα περισυλλογής είναι τρομερά υποστελεχομένο για τις ανάγκες της πόλης.

• Το στοιχειώδες της φροντίδας, η πρόσβαση σε νερό και φαγητό, έχει γίνει από τον δήμο με πιλοτικό πρόγραμμα τοποθέτησης 41 ταϊστρών. Ο εφοδιασμός των ταϊστρών δεν γίνεται καν από το Δήμο και αναλαμβάνεται από συλλόγους, στους οποίους κρίνεται πόση τροφή μπορεί να δοθεί. Ο δήμος, λοιπόν, αναλαμβάνει δευτερεύοντα ρόλο “στήριξης” στο ίδιο του το πρόγραμμα και κρύβεται με αυτό τον τρόπο από τις ευθύνες του. 

• Το καταφύγιο Σωκράτης στον Βοτανικό, αναλαμβάνει μόνο σκύλους και είναι το μοναδικό καταφύγιο στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, όταν το υπουργείο εσωτερικών υποχρεώνει κάθε δήμο άνω των 3.000 κατοίκων να έχει τουλάχιστον ένα καταφύγιο ακόμη και ως κομμάτι συνεργασίας. Σε συνδυασμό με την έλλειψη δημοτικών κτηνιατρείων φανερώνει το μεγάλο κενό στην φροντίδα αδέσποτων ζώων, με στόχο την επανένταξή τους. Ειδικά για τις γάτες, δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένα πρόγραμμα φροντίδας κι επανένταξης.

• Για τα κρίσιμα και κοστοβόρα ζητήματα των στειρώσεων, του εμβολιασμού, του τσιπαρίσματος, της αποπαρασίτωσης και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ο δήμος παρέχει σαφέστατα ελάχιστη στήριξη. Στείρωση, εμβολιασμό και ιατρική φροντίδα παρέχει σε αδέσποτα ζώα που προσκομίζονται στο Διαδημοτικό Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων, αρκετές φορές με ουρά προτεραιότητας ή με την απαίτηση οι δημότες να μεταφέρουν τα ζώα σε μια τόσο μεγάλη απόσταση, ενώ κάποια δημοτικά προγράμματα ανοίγουν και κλείνουν όλη τη χρονιά, ανάλογα με την διάθεση κονδυλίων. Επίσης δεν υπάρχει 24ωρη υπηρεσία για χτυπημένα ζώα με αποτέλεσμα αυτά να πρέπει να πάνε σε ιδιωτικές κλινικές με έξοδα του πολίτη.

• Ιδιαίτερα η συνεργασία του Δήμου Αθηναίων με το ΔΙΚΕΠΑΖ αποτελεί κρίσιμο ζήτημα καθώς το συνεργαζόμενο ίδρυμα έχει δεχτεί πάρα πολλές καταγγελίες για παραμέληση και κακοποίηση ζώων.  Ουτως ή άλλως, όμως ως κέντρο δεν θα μπορούσε να εξυπηρετεί τις ανάγκες 22 Δήμων, πόσο μάλλον όταν ο ένας εξ’αυτών είναι ο μεγαλύτερος Δήμος της χώρας τόσο σε πληθυσμό κατοίκων όσο και σε αδέσποτα ζώα.

• Τέλος, μέσω ανακοινωμένης σύμβασης με ιδιώτες κτηνιάτρους, ο δήμος ισχυρίζεται ότι παρέχει φροντίδα σε οικόσιτα ζώα, όμως, ακόμα και σε αυτό το πρόγραμμα, περαν του ότι η διαδικασία και ο επιμερισμός κόστους κινουνται σε θολά νερα, δεν υπάρχει καν διαδικασία αίτησης προς τον δήμο προκειμένου να ενταχθεί κάποιο στο πρόγραμμα. 

Ο “φιλόζωος” δήμος του Κώστα Μπακογιάννη δεν έχει κάνει τίποτα άλλο παρά να προσπαθήσει να καρπωθεί τον χρόνο, το άγχος και τη δουλειά πολλών εθελοντών και φιλοζωικών ομάδων. Είναι σαφές και ο δήμος δεν το κρύβει, ότι επιλέγει να μην αποκτήσει μόνιμο προσωπικό και δομές  ενώ παράλληλα η στήριξη στους ανθρώπους που έτσι κι αλλιώς φροντίζουν τα αδέσποτα είναι ανύπαρκτη. 

Εμείς λέμε:

• Πρόγραμμα υποδομών (ταΐστρες, ποτίστρες, στέγαστρα) για τα αδέσποτα σε όλο το δήμο με ευθύνη για τη συντήρηση και ανεφοδιασμό τους. Ιδιαίτερα στήσιμο τέτοιων χώρων σε χώρους πρασίνου και πάρκα.

• Δωρεάν παροχή εμβολίων, τσιπαρίσματος, σκευασμάτων αποπαρασίτωσης και στείρωσης. Μεταβατικά με τη δέσμευση ιδιωτών και την αξιοποίηση της διάθεσης των πολιτών αλλά χωρίς επιβάρυνσή τους. Προδευτικά με ευθύνη του δήμου σε δημοτικές δομές για όλα τα αδέσποτα. 

• Απεμπλοκή του δήμου από το ΔΙΚΕΠΑΖ. Ίδρυση για τους παραπάνω σκοπούς δημοτικών κτηνιατρείων τουλάχιστον σε κάθε διαμέρισμα με βασικό στόχο την υποστήριξη της υποδοχής τραυματισμένων ζώων 24/7.
• Ένταξη της φροντίδας αδέσποτων ζώων υπό την Κοινωνική Πολιτική του Δήμου κι όχι υπό την Διεύθυνση Πρασίνου. Τα ζώα συντροφιάς που εγκαταλείπονται και ζουν στο δρόμο έχουν συγκεκριμένες ανάγκες και δε μπορουν να αντιμετωπίζονται ως αστική πανίδα (χελώνες, πουλιά και άλλα ζώα μικρών οικοσυστήματα της πόλης) στρατηγικός στόχος για την οποία είναι η διατήρηση της βιοποικιλότητας

• Συμμετοχή του δήμου στα κρίσιμα κτηνιατρικά φάρμακα για τα οικόσιτα ζωάκια και αίτημα για την συνταγογραφηση τους. Ανάληψη της ευθύνης για τα άρρωστα αδέσποτα ζωάκια από τον δήμο. 

• Αυτόνομο σώμα υποδοχής καταγγελιών για την κακοποίηση ζώων εκτός της δημοτικής αστυνομίας και κεντρικής αστυνομίας. Περιπολίες με βάση τις καταγγελίες για φόλες. Αύξηση των προστίμων σε επίπεδο δήμου και διεκδίκηση για αυστηροποίηση των ποινών.

• Στήριξη στην διαδικασία υιοθεσίας και στη φροντίδα κατοικίδιου -ειδικά για τα ευάλωτα οικονομικά στρώματα- που θέλουν να υιοθετήσουν αδέσποτα ζωάκια.

• Συνεργασία με εθελοντές/ιες και φιλοζωικές ομάδες και στήριξή τους. Παράλληλα οικοδόμηση ενός δημοτικού μηχανισμού που θα στηρίζει τα προγράμματα προστασίας των αδέσποτων χωρίς να μεταθέτει ευθύνες. 

Είναι πολύ εφικτό το να χτίσουμε μια πόλη που θα σέβεται και τα ζώα που ζουν στους δρόμους και στα πάρκα της. Είναι ζήτημα απόφασης τόσο η ουσιαστική στήριξη όσο και η δημιουργία ενός διχτυού  προστασίας. Σε σχέση με τα απίστευτα ποσά που η δημοτική αρχή Μπακογιάννη πέταξε δεξιά και αριστερά, η προστασία των αδέσποτων, με όσα έξοδα (που δεν είναι τεράστια) που απαιτούνται, πρέπει να μπαίνει σαν ρητή προτεραιότητα του πιο κεντρικού δήμου της χώρας. Για τις πόλεις μας την επόμενη μέρα.