Την ώρα που το ζήτημα της οδικής ασφάλειας και της ασφαλούς πρόσβασης παιδιών στα σχολεία αναφέρεται εμφατικά, οι σχολικοί τροχονόμοι […]
Την ώρα που το ζήτημα της οδικής ασφάλειας και της ασφαλούς πρόσβασης παιδιών στα σχολεία αναφέρεται εμφατικά, οι σχολικοί τροχονόμοι παραμένουν μια επαγγελματική κατηγορία αόρατη για το κράτος, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Παρότι η παρουσία τους έξω από τα σχολεία είναι αναγκαία προϋπόθεση για την πρόληψη τροχαίων ατυχημάτων, οι σχολικοί τροχονόμοι εργάζονται υπό καθεστώς «εθελοντισμού». Είναι ανασφάλιστοι, δεν έχουν κανένα δικαίωμα άδειας (ασθένειας, γονεϊκότητας κ.λπ) και, όπως είναι αναμενόμενο, η εργασιακή τους εμπειρία και προϋπηρεσία δεν αναγνωρίζεται με κανέναν τρόπο. Η δε ελάχιστη οικονομική αποζημίωση που λαμβάνουν και που ούτε ως χαρτζιλίκι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, δεν καταβάλλεται καν έγκαιρα και συστηματικά.
Βάσει ΚΥΑ που υπογράφτηκε το καλοκαίρι η ημερήσια αποζημίωση ορίστηκε στα δέκα ευρώ για την κάλυψη των εξόδων κίνησής τους, ενώ αυτή δε θα καταβάλλεται για εκείνες τις ημέρες που το σχολείο δε λειτουργεί ή που οι τροχονόμοι απουσιάσουν έστω και δικαιολογημένα, π.χ. επειδή αρρώστησαν. Μάλιστα η υποχρέωση των διευθυντών σχολικών μονάδων να διατηρούν παρουσιολόγιο λειτουργεί ως ένα εκβιαστικό μέσο, μετατρέποντάς επί της ουσίας τους/τις διευθυντές/τριες σε «ελεγκτές», κάτι που φυσικά και δεν τους αντιστοιχεί.
Ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρει το Υπουργείο Εσωτερικών ή και το Υπουργείο Εργασίας. Εκτός από το ότι για άλλη μια φορά γίνεται απόλυτα ξεκάθαρο το ότι χρησιμοποιείται ο εθελοντισμός ως προκάλυμμα κατάργησης εργασιακών θέσεων, εδώ έχουμε μια τρανταχτή περίπτωση όπου εργαζόμενοι/ες σε μια καίρια θέση που αφορά την ασφάλεια παιδιών, αντιμετωπίζονται ως περιστασιακοί/ες και επί της ουσίας εφήμεροι/ες. Οι άνθρωποι που εξασφαλίζουν την ασφάλεια των παιδιών έξω από τα σχολεία βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους ανασφάλειας.
Σε μια πολιτική λιτότητας και οικονομικής εξαθλίωσης χτυπιούνται οι «τελευταίοι τροχοί της αμάξης». Η οικονομία της χώρας θα σωθεί εξασφαλίζοντας 10ευρα από σχολικούς τροχονόμους την ίδια στιγμή που τα οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα καλά κρατούν.
Ταυτόχρονα, θεωρούμε ότι και οι δήμοι φέρουν σημαντικές ευθύνες. Πρόσφατα οι Πρόεδροι των σχολικών επιτροπών του δήμου Αθηναίων ενημέρωσαν τους/τις σχολικούς τροχονόμους για το νέο καθεστώς. Δυστυχώς καμία αντίδραση από πλευράς του δήμου δεν υπήρξε για την αλλαγή αυτής της κατάστασης, η οποία εκτός από εργασιακή εκμετάλλευση πιθανά να δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα ακόμα και στην εύρεση ανθρώπων που θα δεχτούν να αναλάβουν τη συγκεκριμένη ευθύνη.
Εδώ και τώρα πρέπει οι σχολικοί τροχονόμοι να οριστούν ως εργαζόμενοι/ες με πλήρη ασφαλιστική και οικονομική κάλυψη.
Σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο οφείλει να κινηθεί ανάλογα προς την παραπάνω κατεύθυνση, υπερασπίζοντας το σύνολο των εργαζομένων του.
