Χρειάστηκε να περάσει 1,5 χρόνος και να τεθεί πολλές φορές με παρεμβάσεις μας στα εκτός ΗΔ το θέμα της έμφυλης […]
Χρειάστηκε να περάσει 1,5 χρόνος και να τεθεί πολλές φορές με παρεμβάσεις μας στα εκτός ΗΔ το θέμα της έμφυλης βίας, για να έρθει προς συζήτηση. Γεγονός ιδιαίτερα αναντίστοιχο της κρισιμότητας αυτών των ζητημάτων, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ο πολύ μεγάλος αριθμός περιστατικών έμφυλης βίας που μέρα με τη μέρα αυξάνεται ακόμα περισσότερο, αλλά δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των σύγχρονων οξυμένων κοινωνικών- έμφυλων ζητημάτων.
Η ομολογία ύπαρξης δομών με ημερομηνία λήξης ΕΣΠΑ δεν αρκεί. Είναι επείγον να υπάρξει πρόγραμμα δράσης με χρονοδιάγραμμα και πόρους για τη συνέχεια και τη μετάβαση σε μόνιμες δομές.
Η έμφυλη βία είναι αποτέλεσμα των κυρίαρχων πατριαρχικών αντιλήψεων, οι οποίες εντείνουν δραματικά τις έμφυλες κοινωνικές ανισότητες και διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα σε μια πραγματικότητα, που χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια, αβεβαιότητα και ένταση της βίας σε όλο το εύρος των κοινωνικών σχέσεων.
Απαιτείται ολιστική, συνεχή και συστηματική πολιτική αντιμετώπιση της έμφυλης βίας.
Συνοψίζοντας τις διεκδικήσεις μας σε τρεις βασικούς άξονες:
1.Πρόληψη ανίχνευση “κρυμμένης” έμφυλης βίας:
Συνεχής και συστηματική διοργάνωση συζητήσεων στις γειτονιές με θεματικές την ισότητα, τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ως ενισχυτικό μέσο, που θα βοηθά στη συλλογική ενδυνάμωση και στην ανάληψη πρωτοβουλίας και δράσης απέναντι στην προσωπική, ηρωική καταγγελία για την πρόληψη κάθε μορφής έμφυλης βίας και διακρίσεων.
Στοχευμένη ιδιαίτερα σε χώρους όπου συχνάζουν, εργάζονται, περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους οι ευάλωτες κοινωνικά ομάδες αντί για διαφημιστικού τύπου καμπάνιες ευαισθητοποίησης επετειακού χαρακτήρα, που πραγματοποιούνται σε ώρες που τα ίδια τα υποκείμενα, όπως οι εργαζόμενες μητέρες, μπορούν να τα παρακολουθήσουν.
2. Φροντίδα γυναικών σε κίνδυνο ή σε κακοποιητική σχέση και επιζωσών έμφυλης βίας:
Την πραγματική λειτουργία σε επίπεδο γειτονιάς δομών υποδοχής, κοινωνικής, οικονομικής και ψυχολογικής υποστήριξης γυναικών και ΛΟΑΤΚΙΑ + που θα μπορούν να καταφύγουν, όταν οι ίδιες ή το περιβάλλον τους αρχίζει να συνειδητοποιεί το πρόβλημα.
Το δίκτυο των δομών στήριξης, για να είναι αποτελεσματικό, πρέπει να έχει αδιάλειπτη λειτουργία, κατάλληλο, εξειδικευμένο, σταθερό και μόνιμο προσωπικό, πόρους που θα εξασφαλίζουν πολύπλευρη (οικονομική, νομική ψυχολογική πρακτική βοήθεια) και μακροχρόνια στήριξη στα θύματα.
3. Γενικότερα υποστηρικτικά μέτρα για τις γυναίκες που φέρουν συχνά το βάρος της φροντίδας και της κοινωνικής αναπαραγωγής.
Στήριξη και επέκταση δωρεάν βρεφικών και παιδικών σταθμών, παιδικών χαρών, κέντρων δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών με ειδική μέριμνα για τα παιδιά με ειδικές αναπτυξιακές ανάγκες ή αναπηρίες, μονάδων περίθαλψης και φροντίδας ηλικιωμένων ατόμων ή ατόμων με αναπηρίες.
Αντίθετα, βιώνουμε τη δραματική μείωση των προσφερόμενων θέσεων για βρέφη και νήπια σε δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς καθώς ολόκληρες γειτονιές, στο βωμό του εξευγενισμού και της τουριστικοποίησης, μένουν χωρίς καμία κάλυψη αυτών των κοινωνικών αναγκών.
Απογοητευτική, είναι επίσης, η πλήρης απουσία σχεδίου έστω σκέψεων για το πώς και αν κινητοποιούνται οι υπηρεσίες όταν συμβεί περιστατικό γυναικοκτονίας ή /και σοβαρής κακοποίησης που έλαβε δημοσιότητα σε κάποια ΔΚ /γειτονιά του δήμου μας.
https://www.facebook.com/anatreptikisymmaxia.gr/videos/1814553139121909
Τα videos μπορείτε να τα δείτε και στο κανάλι της Ανατρεπτικής Συμμαχίας για την Αθήνα στο youtube.
